کد مطلب:29522 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:99
5057. امام علی علیه السلام: سپاسْ خدایی را كه حمد و سپاسش را به بندگانش الهام كرده، و آنان را با معرفت پروردگاری اش آفریده است؛ آن كه با [ وجود] آفریدگانش، بر وجود خود و با پدیده بودنِ آنها بر همیشه بودن خویش راهنما گشته است.[2]. 5058. امام علی علیه السلام - درباره مخلوقات -: استواری آفرینش مخلوقات، برای نشانه بودن بر [ وجود] او، بسنده است و تركیب طبیعتِ آفرینش آنها، برای دلالت بر او كافی است، و پدیده آفرینش، برای اثبات همیشگی بودن او كفایت می كند و استواری ساختمان آنها، برای پندگیری، بسنده است.[3].
5056. امام علی علیه السلام: سپاسْ خدایی را... كه با ایجاد آفریدگانش، بر قدیم بودنش، و با پیدایش آفریدگانش بر وجودش راهنماست.... با حدوث چیزها، بر اَزلیّت خود، و به ناتوانی ای كه در آنها نهاده، بر توانمندی خود و با ضرورت فنای آنها بر دوامش گواه گیرنده است.[1].